Tek Dostun
 

Gözler uzaklara bakar, kulaklar kapıda
Bir vefasız uğruna yürek kahrolmakta
Çektiğin acı yeter yüreğim
Artık gelmeyecektir bırak onu
Feryatların boşuna, çırpınışlar çaresiz
Senin tek bir dostun var, artık anla
Sevincini ve de hüznünü paylaşan
Yalnızlığını birde umutsuzluğunu bölen
Gölgen ve sen varsın, artık anla
Kork ışıklardan ve de karanlıktan
Yoksa oda seni bırakır yalnız
Kalırsın çaresiz, beklersin bir dost
Göremezsin yanında, sakın sevinme
Sevincinde çevrendeki yüzler
Acın da silinmiştir birer birer
Görürsün acımasızlığı bir de ihaneti
Kendini hapsedersin karanlıklara
İstemezsin bir kimse yanında
İstesen de nafile, zaten bulamazsın
Tek bir şeyi istersin, onu özlersin
Yazık boşuna o da yoktur yanında
Bu sefer yıkılırsın tamamen
Bilinmeyenlere bir meçhule yol alırsın
Üzülürsün ağlarsın, sesini duyan olmaz
Teselli edenin mendil verenin yoktur
Hep bir ümitle beklersin, ya gelirse!
O gelirse seni sevindirirse
Beklemelerin son bulur bir noktada
O zaman gölgeni bulursun yanında
Anlatırsın, anlatırsın ama cevap alamazsın
Olsun sen yinede anlatmaya devam edersin
Artık noktalarında ötesine geçersin
Bitmiştir arttık senin için her şey
Kendini bir uçurum kenarında görürsün
Atarsın kendini boşluklara ve de sonsuzluklara