Yalnızlık
 

İnsanlar inlerine çekildiği zaman
Köpekler doldurur meydanları.
Sinsi sinsi dolaşmalar olur;
Çöp bidonlarının etrafında...
Gece olup, yalnızlık çöktüğü zaman,
Devrişmeler, bağrışmalar bozar sessizliği
Sokak sokak öteden gelen,
Belirsizliktir ay ışığı...
Ve bidon sesleri yankılanır,
Kara bulutlu semadan.
Gökyüzünde ki tek ışık;
Yeryüzünde kurban arar kendine...
Bir gaz bombası düşmüştür zamana,
Pis kokular sızar Ağustos *******inden.
Küçük evlerin büyük gölgeleri, büyük gözler
Karanlık içinde korkunun suretidirler...
Bir el görünür simsiyah saçlarda dolaşan;
İntikamdır...
Karanlıktan bakan bir çift göz;
Ürpertir, sokak lambalarına biriken sinekleri
Dört ayaklı devidir ejderha, çakalların
Ağaçlar korku salar ışıksız odalara;
Yüzseksen derece döner başı; bir katilin
Gözlerde korku uykusuzluk belirtisidir...
Rüzgar, huu! huu! çeker ıssızlıktan
Yıkık bir evin kırık penceresi önünde
Titreyen bir çocuk bulunur,
Gecenin ortasında
Küçük bir çocuğun;
Büyük korkusudur yalnızlık.
Büyük bir çocuğun,
Küçüklük senaryosu...

Bolu
02.09.2003