Yaşama Karşı
 

Ben ölüm derim
Yaşam akar gözümde
Ben sevinç derim
Sevincim ellerde
Ben sen diye bağırırım
Yankılanır sesim dudaklarında
Bir acı başlar dinmezliğin gölgesinde
Bir su akar içerimden
Alevlenir hasretin
Boğuk bir gölge
Üstünde büyük ezalar
Utanırım kendimi anlatmaya
Sağır bir uğultu
Ve sen
Sen düşersin yapraklarımdan
Gözyaşımın donmuşluğuna