Yeter Ki Aşklar Solmasın
 

Söyle bana kara bahtımın gonca gülü
Ömrümün baharında neden açmadın
Yol üstünde çağlayan sevgi pınarıydım ben
Bukadar susamıştında bir yudum neden içmedin.

Söyle bana kar altında çiçek açar mı?
Açsa bile uzun yıllar yaşar mı?
Ok yaydan birkere çıkmayı görsüm
Atılan ok hedefinden şaşar mı?

Ben ne baharlar gördüm anlatayım bak
Çiçekler açmıştı lale, sümbül, leylak.
Hepsi bir harikaydı, pür neşeydi ak pak
Bakmakla doyamıyor insan istiyor dokunmak, koklamak

Anlayamaz bunları bu hisleri bilmeyen
Anlatamaz bunları görmeyen,göremeyen.
Sevdim,seviyoyum,seveceğim demek kolay değil
Söyleyemez bunları sevecek bir kalbi olmayan.

Bazan güllerin açışı bile hüzün verir insana
Çünkü bir an solacağını düşünür insan
Bir çam iğnesi gibi ömür boyu solmasa da
Acıtsa da AŞK insana huzur verir.