Yıkıntılar Ortasında
 

Yıkıntılar ortasındayım
ne bir adım önüm ne sağım ne de solum
hani sözler verilir ya
tutulamayacağı biline biline verilen sözler
bir nefes alımı kadar uzaklardan gelen fısıltıların ortasında
kapıları çarpıp gidesin vardır
çırılçıplaksındır aslında
yeni doğmuş bir bebek kadar çıplak ve bir o kadarda çığırtkan
aç kurt gibi memeye saldırasın vardır ama elin kolun tutmaz
hep acıtır canını
yanındayken dokunamamak
karabulutları dağıtırsın güneşi bulamazsın
yağmur yağar şemsiyeni unutursun
ya geç kalırsın yada erkenden orada olursun beklersin saatlerce
noktalama işaretlerini kullanmaz
hep karalamalarını okursun
şiirler kağıtlar kalemler
sözler satırlar uyaklar
boşa geçmiş sayarsın hayatı
dolduracak ne kabın vardır nede boşaltacak kadar dolusu
unutursun bir daha canın yanmasın diye
ama rüyalarına hükmedemezsin
unutmaya çalışarak sığınacak liman ararsın
gece
kaçacak
tüm
ara sokaklarını
çoktan
esir
almıştır
usulca
kıvrılır
gecenin koynuna
rüyalarında
okşarsın
yumuşacık
saçlarını

17.08.2002