Yıktın Sevgilim
 

Kapladı içimi kara bir hüzün
Yanıp sızlamama kalmadı lüzum
Zambak çiçeğine benzeyen gözün
Kuruyup dalından düştü sevgilim

Kırlarda savrulan çiçekti gönlün
Sevdanın elinden tükendi ömrüm
Dalında sallanan yapraktım o gün
Koparıp dalımdan attın sevgilim

Silindi gönlümden o siyah gözün
Yalan söylemeye kalmadı lüzum
Yeminler edipte verdiğin sözün
Hükmü alemleri bitti sevgilim

Soğuk sular gibi çağlasan dağdan
Yanılıp bir tas su içmem sevgilim
Mazideki aşkı yaşarız desen
Şaşırıp koynuna girmem sevgilim

Hazan yaprakları dökülür güzün
Yalanlı sevgiye kalmadı lüzum
Aşka inanmadı kalbin ve özün
Seven bu yüreği yıktın sevgilim...