Yollarda İzin Kaldı
 

sen konuşunca
akardı zaman ardına bakmadan
tok sesini gürz gibi kullanarak
nutka başlardın ki
üç kelimede nutku tutulan hatipler
utanırlardı söylediklerinden

sen konuşunca
anlaşılırdı her şey
sen ben ve daha neler
çünkü sen aşkı anardın
aşkın soyut yönünü
somutluğa taşırdın

yalnız o gün gelince
sen mevsimle gidince
ve herşey yarım kaldı

yollarda izin
dudaklarda sözün kaldı
gözlerde yaş damla damla
gönüllerde hüzün kaldı