Yunus Emre'ye
 

Yüzyıllar ardından gelen nefesin
Kalbime sonsuzluk aşkını bağlar.
Yunusum, Yunusum sımsıcak sesin,
Duru ikliminde gönüller çağlar.

Kırk yıllık çilenin penceresinden
Gönül sonsuzluğun koynuna girer.
Ve büyür yücelir, muştu sesinden
Gözü dolu yaşın sırrına erer.

Bana seni gerek diyen gözyaşı,
Çile dergâhından taşan bir ırmak.
Vahdet ikliminin doyulmaz aşı,
Sonsuzluk, ziyafet, Onu çağırmak.