Zamansız Bir Yağmur
 

Ne diyorsun şimdi çekip giderek?
Nasıl ümit taşırım sensizliğe?
Doğarken yalnızdık, yalnızız diye?
Hepten sensizliği sevmem mi gerek?
Paylaşılmış bir şey kalmaz geride,
Kendi tesellime düştüğüm yerde;
Ne dersin yeter mi sence istemek?

Direncimiz yetişmez ölünceye dek!
Şu kar yarası ellerle ne benim,
Uzak gülücüklerle ne de senin;
Hicran delil olunca aşka giderek.
Günden güne artar pişmanlığımız,
Artık, aşkı bölüşen birer yalnızız;
İkimizin de peşine düşünce sevmek.
Zamansız yağmurlar yakalayıp bizi,
Yıldırımlara vurur ömürlerimizi;
Bakılmamış bulutlardan geçerek.
Böyle anlarız tükendiğimizi...

Ne demek boş yere tükenip bitmek?
Ne diyorsun şimdi çekip giderek?