www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee - Tek Mesajı Görüntüle

**koray77** · 08-17-2006, 01:41 PM

Kureyşliler çeşitli defa Hz Muhammed (as) ile aralarındaki çekişmeye son vermek ve bir çeşit uzlaşmaya varmak amacıyla girişimlerde bulundular.

Hz Abdullah bin Abbas'ın bir rivayeti şöyledir: Kureyşliler Hz Peygamber (as)'e dediler ki: "Biz sana o kadar mal-mülk vereceğiz ki, sen Mekke'nin en zengin kişisi olacaksın. Sen hangi kadını beğenirsen seni onunla evlendiririz. Biz senin peşinden gelmeye razıyız. Yeter ki tanrılarımızı kötülemekten vazgeç. Eğer bu teklifi kabul etmezsen, sana başka bir şey teklif edeceğiz ki, buna göre sen de rahat edersin, biz de." Hz Peygamber (as) bu teklifin ne olduğunu sordu. Onlar dediler ki: "Bir sene sen mabudlarımız Lat ve Uzza'ya ibadet et, bir sene de biz senin mabuduna ibadet edelim." Hz Peygamber (as) "bir dakika bakayım Rabbimden ne emir geliyor" dedi. Burada şunu belirtmekte fayda vardır: Bu demek değildir ki Hz Peygamber (as), kafirlerin bu teklifini gözden geçirmeye layık görüyordu ya da mazallah ALLAH'tan "kabul" emri gelecek diye bekliyordu. Bu durumu bir temsilci veya naib'in tutumuyla açıklayabiliriz. Bilindiği gibi alt kademedeki resmi bir temsilci, kendisine gelen dilekçe veya teklifin büyükleri veya hükümleri tarafından reddedileceğini çok iyi biliyor, ama mesele nazik ve önemli olduğu için yukarıdakilerin direktif ve emrini bekliyor. Emir gelince de dilekçe sahiplerine bildiriyor. Bu davranışın önemli bir yararı vardır. Mesela ilk müracaatta temsilci tarafından kesilip atılınca dilekçe ve teklif sahipleri tatmin olmuyor ve isteklerinde ısrar ediyorlar. Fakat emir en yüksek merciden gelince kimse o noktaya temas etmeye cesaret etmiyor. Hz Peygamber (as)'in başvurduğu yöntem işte budur. Şimdi asıl konumuza tekrar dönebiliriz. Bundan sonra vahiy geldi: 1-De ki: "Ey kafirler." 2-"Ben sizin taptıklarınıza tapmam." 3-"Benim taptığıma siz tapacak değilsiniz." 4-"Ben de sizin taptıklarınıza tapacak değilim." 5-"Siz de benim taptığıma tapacak değilsiniz." 6-"Sizin dininiz size, benim dinim bana." (Kafirun Suresi) Ayrıca şunları da buyurdu: De ki: "Bana, ALLAH'tan başkasına ibadet etmemi mi emrediyorsunuz ey cahiller" (Zümer Suresi;64) (İbni Cerir, "Fit-Tefsir vet-Tarih", İbni Ebi Hatim, Taberani)

08-17-2006, 01:41 PM	#1
koray77 Yeni Üye Üyelik Tarihi: Apr 2006 Yaş: 47 Mesajlar: 11 Teşekkür Etme: 6 Thanked 7 Times in 3 Posts Üye No: 12545 İtibar Gücü: 1409 Rep Puanı : 360 Rep Derecesi : Cinsiyet :	Kafirun Suresi Kureyşliler çeşitli defa Hz Muhammed (as) ile aralarındaki çekişmeye son vermek ve bir çeşit uzlaşmaya varmak amacıyla girişimlerde bulundular. Hz Abdullah bin Abbas'ın bir rivayeti şöyledir: Kureyşliler Hz Peygamber (as)'e dediler ki: "Biz sana o kadar mal-mülk vereceğiz ki, sen Mekke'nin en zengin kişisi olacaksın. Sen hangi kadını beğenirsen seni onunla evlendiririz. Biz senin peşinden gelmeye razıyız. Yeter ki tanrılarımızı kötülemekten vazgeç. Eğer bu teklifi kabul etmezsen, sana başka bir şey teklif edeceğiz ki, buna göre sen de rahat edersin, biz de." Hz Peygamber (as) bu teklifin ne olduğunu sordu. Onlar dediler ki: "Bir sene sen mabudlarımız Lat ve Uzza'ya ibadet et, bir sene de biz senin mabuduna ibadet edelim." Hz Peygamber (as) "bir dakika bakayım Rabbimden ne emir geliyor" dedi. Burada şunu belirtmekte fayda vardır: Bu demek değildir ki Hz Peygamber (as), kafirlerin bu teklifini gözden geçirmeye layık görüyordu ya da mazallah ALLAH'tan "kabul" emri gelecek diye bekliyordu. Bu durumu bir temsilci veya naib'in tutumuyla açıklayabiliriz. Bilindiği gibi alt kademedeki resmi bir temsilci, kendisine gelen dilekçe veya teklifin büyükleri veya hükümleri tarafından reddedileceğini çok iyi biliyor, ama mesele nazik ve önemli olduğu için yukarıdakilerin direktif ve emrini bekliyor. Emir gelince de dilekçe sahiplerine bildiriyor. Bu davranışın önemli bir yararı vardır. Mesela ilk müracaatta temsilci tarafından kesilip atılınca dilekçe ve teklif sahipleri tatmin olmuyor ve isteklerinde ısrar ediyorlar. Fakat emir en yüksek merciden gelince kimse o noktaya temas etmeye cesaret etmiyor. Hz Peygamber (as)'in başvurduğu yöntem işte budur. Şimdi asıl konumuza tekrar dönebiliriz. Bundan sonra vahiy geldi: 1-De ki: "Ey kafirler." 2-"Ben sizin taptıklarınıza tapmam." 3-"Benim taptığıma siz tapacak değilsiniz." 4-"Ben de sizin taptıklarınıza tapacak değilim." 5-"Siz de benim taptığıma tapacak değilsiniz." 6-"Sizin dininiz size, benim dinim bana." (Kafirun Suresi) Ayrıca şunları da buyurdu: De ki: "Bana, ALLAH'tan başkasına ibadet etmemi mi emrediyorsunuz ey cahiller" (Zümer Suresi;64) (İbni Cerir, "Fit-Tefsir vet-Tarih", İbni Ebi Hatim, Taberani)