[walsman07]

>>KADIN- Bi saniye...
>>ERKEK- Söyle.
>>KADIN- . . . . . . . . . . . .
>>ERKEK- Söylesene!
>>KEDIN- Acelen varsa söylemiyim.
>>ERKEK- Acelem yok ama çıkıcam, söyle
>>KADIN- Söyle söyle diyip üstüme gelme.
>>ERKEK- Ya niye üstüne geliyim. Bişey söylemiycek miydin?
>>KADIN- Yok bişey yok. Ne söylicem ki sana?
>>ERKEK- Yanlış anladım demek ki. Çıkıyom ben o zaman.
>>KADIN- Çık sen, çık. Hep kaç!
>>ERKEK- Yok kaçırmam otobüsü bugün. Bak daha onbeş dakka var.
>>KADIN- Altında kalırsın inşallah!
>>ERKEK- Ne?
>>KADIN- Bişey söylicem demiştim. Ama beni dinliycek zamanın yok
tabii.
ERKEK- E sen ne söyliyim ki demedin mi?
>>KADIN- Git, tamam git!
>>ERKEK- Hey allahım! Ben gene yanlış anladım o zaman.
Söyle,dinliyom.
KADIN- Heeeee! Beş dakka kalmış otobüsün kalkmasına. Söyle
söyle diyip.
ERKEK- Euzübillahiminnnn. . .
>>KADIN- Ne?
>>ERKEK- Yok bişey. Söylicen mi?
>>KADIN- Söyliyim de bir an önce kaç dimi? Vaktini
alıyom.Arkadaşların özlemişlerdir seni.
>>ERKEK- Hayatım, hergün görüyorlar beni. Niye özlesinler?
>>KADIN- Özlerler. Onları can kulağıyla dinlersin çünkü. Nedense işe
giderken çok neşeli oluyorsun. Ne bekliyorsa seni orda.
>>ERKEK- Bi dolu iş bekliyo. Ne beklicek ki?
>>KADIN- Biliyorum o işleri. İki ayaklı, boyalı, parfümlü işler.
>>ERKEK- Yok artık, daha neler! Senin sinirlerin bozuk galiba.
>>KADIN- Evet bozuk. Sabahtan beri peşinden koşuyoruz, bişey
söylicez diye.
ERKEK- Söyle diyom ben de sabahtan beri.
>>KADIN- Sorun da bu zaten. Söyle diyosun söylüyorum, sus diyorsun
susuyorum.Benim söz hakkım mı var bu evde?
>>ERKEK- Güzel karıcım niye olmasın! Ya, ben sana ne zaman sus dedim
ki?
KADIN- Bi de deseydin. Konuşmaya da hakkım olmasın. Şu televizyon
benden değerlidir bu evde.
>>ERKEK- Yok artık o kadar da değil, iyice abarttın. Senin canın
sıkkın anladım.
>>KADIN- Ne? O kadar da değil mi?
>>ERKEK- Değil tabii.
>>KADIN- Yani ona yakın. Anladım. Avukata gidiyorum.
>>ERKEK- Ne? -
>>KADIN-Avukata gidiyorum. Bu iş biter. Hüüüüüüü! ! . . .. .
>>ERKEK- Ya, ne dedim ki ben şimdi?
>>KADIN- Allahım bi de soruyo. Hemen gidiyorum.
>>ERKEK- Nereye?
>>KADIN- Bi telefunkenden değerli olmadığım bu evden gidiyorum.
>>ERKEK- Hey allahım. Her lafı k...dan anlamak zorunda mısın?
>>KADIN- Oha!
>>ERKEK- Hayır güzelim. Yani herşeyi yanlış anlıyorsun, onu
söylüyorum.
KADIN- Hayvan.
>>ERKEK- Peki tamam. Ağzımdan kaçtı, özür dilerim.
>>KADIN- Bir k...mız eksikti.
>>ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
KADIN- Arkamdan ne küfürler ediyosundur. Yüzüme kıç diyosan.
>>ERKEK- Sustuuum.
>>KADIN- Susma!
>>ERKEK- Ne? . . . . Nası?
>>KADIN- Susma! Bişey söyle, kaçma. Sus, konu kapansın. Git işine
mutlu mutlu. Hayat devam etsin. Yok öyle.
>>ERKEK- Tamaaam konuşalım. İşe gitmiyom o zaman.
>>KADIN- Naaparsan yap. Ben gidiyorum.
>>ERKEK- Nereye?
>>KADIN- Odama.
>>ERKEK- Eeeee?
>>KADIN- Ne istiyorsun?
>>ERKEK- Konuşmak.
>>KADIN- Günaydıııın!
>>ERKEK- Eveeet, heh he!
>>KADIN- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
>>ERKEK- Yaa dur! şaka yaptım. Ortam yumuşasın diye. Ağlama ya!
>>KADIN- Hüüüüüü! . . . . Üzme sen kendini benim için.
>>ERKEK- Kimin için üzcem, karım diil misin?
>>KADIN- Olmaz olaydım.
>>ERKEK- Tatlım. . . Büyütüyorsun ama.
>>KADIN- Ne?
>>ERKEK- Biraz abartmıyor musun?
>>KADIN- Ben mi?
>>ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . ! ?
>>KADIN- Ben mi ha! Ben mi? Ben mi büyütüyorum? Topluyorum.
>>ERKEK- Ne?
>>KADIN- Hemen eşyalarımı topluyorum.
>>ERKEK- Saçmalama!
>>KADIN- Bırak kolumu, bıraaak! Zorba herif.
>>ERKEK- Tamam. Dokunmuyorum. Ama gitme, konuşalım.
>>KADIN- Uzak dur! Polisi ararım.
>>ERKEK- Yok artık. Hırsız mıyım ben?
>>KADIN- Evet, hırsızsın. Hayatımı, yaşama sevincimi çaldın.
>>ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . !
>>KADIN- Söylicek bişey bulamadın. Dilini mi yuttun?
>>ERKEK- Bütün bunları ne zaman yaptığımı düşünüyorum.
>>KADIN- Beyimiz kavga istiyor galiba!
>>ERKEK- Hayır ama. . . . .
>>KADIN- Tamam. Kavga istiyosan, kavga ederiz. Noolcaksa olsun.
>>ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . !
>>KADIN- Gülücek bişey görmüyorum ben durumumuzda.Evliliğimiz
çatırdıyor. ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . !
>>KADIN- Sırıtma! Yemin ederim. Avukatı arıcam.
>>ERKEK- İstersen ara ama. . . . .
>>KADIN- Peki, hemen çeviriyorum.
>>ERKEK- Nişantaşı'ndan gidelim.
>>KADIN- Senin gelmene gerek yok. Ben taksiyle giderim.
>>ERKEK- Ben de geliyim. Hem şu uzun deri cekete de bakarız.
>>KADIN- Hııı? ! ! Sen nerden biliyorsun o ceketi?
>>ERKEK- Ajandana not almışın bugün bana söylemek için. Orda gördüm.
Şimdi aklıma geldi.
>>KADIN- E. . evet. Şey!
>>ERKEK- Ben de arayıp ayırttırdım.
>>KADIN- İnanmıyorum.
>>ERKEK- Giderken alırız.
>>KADIN- Nereye?
>>ERKEK- Avukata.
>>KADIN- Eee. . . evet.
>>ERKEK- Ya da istersen bugün gitmeyelim avukata. Direk ceketi
almaya gidelim.
>>KADIN- Aaaa. . . eeeeee. . . . olur.
>>ERKEK- Hayatım?
>>KADIN- Efendim?
>>ERKEK- Sen bana ne söylicektin?
>>KADIN- Boşveeeer