yüreğim nasılda çarpıyordu.Sanki yüreğimin içinde onlarca kuş kanat çırpıyordu.Oradaydın. tam karşımda
ve içimdeki kuşlar sakinledi.Bir film karesi gibi dondu herşey.Sadece sen vardın,sadece sen.Düşler ülkesine uğramayalı ne kadar uzun zaman olmuş.ne zaman küsmüştü kalbim aşka.Ne zaman susturmuştum yüreğimin sesini.Ama gerçek şu ki gözlerimizi kapattığımız aşka yüreğimizi kapatamıyoruz.
Ah aşk sen düşlerimde ki gerçek.gerçek hayatımda ise bir yalansın.Ama kalbim delicesene çoşabiliyorsa sebebi sensin.Oradaydın işte,tam karşımda,gökkuşağının tam altında.Hani derler ya gökkuşağının altından geçebilirsen ve o anda bir dilek dilersen gerçekleşirmiş.Ben seni dilerim"Aşk benimle gelirmisin,sadece benim olurmusun?"
Karşımdaydın ve ellerinde papatya tarlasından topladığın bembeyaz papatyalarla beni karşılıyordun.Yeşilliğin ortasında iki tedirgin çocuktuk biz.Yaramazlık yapmayı isteyen ama çekinen iki küçük yürek.
Karşımdaydın işte,avuçlarınla denizden aldığın suyu,avuçlarıma bıraktın sessizce.Rüzgarımın saçlarını karıştırmasını seyrettim,dalgaların kıyıya çarpışlarını seyrettik ve hiç konuşmadık seninle,ama gerek varmıydı ki kelimelere biz zaten gözlerimizle anlaştık.
Karşımdaydın ve bir dağın zirvesinde sonsuzluğa bakıyorduk özgürce.Tüm sesler silinmişti,yürek atışlarımızdan başka bir ses duyulmuyordu o zirvede.
Karşımdaydın ve dünyamı aydınlatan güneşimdin,tüm aydığınla karşımdaydın.
Ve gözlerimi kapatabildiğim aşka yüreğimi kapatamadım,özür mü dilemeliyim ne dersin..
|