‘’ANNEmCİM‘’
Göz yaşlarım söndüremez içimde yanan ateşi…çünkü yokluğun,
bilmem kaç nüfuslu şu kocaman şehirde kendini yapayalnız hissetmek gibi,
imkansız bir şeyi diz çöküp de yaradan’dan dilemek gibi..
en azaplı günahlardan sonra sızlayan vicdanım gibi..
Gül kokulum,puslu gözlüm!
Sakın sensiz,sevgisiz ve duasız bırakma beni…
seni çok özledim ‘’MELEĞİM’’
beş parmaktan biri….
sensizlik yıl oldu
|