Sende gittin ya..Sende gidenlerden oldun ya...
Gitmem diyordun..Sevdim, mutluyum diyordun..
Evet mutluyduk..Sensiz bir günüm haram gelirdi bana..
Özlerdim seni..Buluşmalarımız da nasıl atlardım boynuna özledim derdin..
Tenini kokunu ellerini herşeyini seni özledim derdin..
Saatlerce sarılıp, özlem giderirdik..
İsterdim ki zaman dursun gözlerine baktığım anda..
Geçmesin bitmesin diye elimde olsa bütün saatleri kırardım..
Dönmesin dünya isterdim...Doyamıyordum sana!!
Ama sen gittin..
Sensiz bir gecem,Bir gündüzüm yoktu..Bırak bunları sensiz düşlerim..
Sensiz nefesim bile yoktu...Şimdi yoksun yanımda işte!!
Kim bilir belki de hiç olmadın ki..Belki benim uydurduğum bir oyundun..
Rolünü aldın başarıyla oynadın..Oyun bitti..Işıklar kapandı..
Ve kapkara perdeler yüzüme düştü..
Sende gittin!..Belki de haklıydın kim bilir?
Rolü biten oyuncu boş sahne de durmaz ki..
Ben hiç gidenlerden olmadım..O yüzden bilmem bu tür duyguları...
Hep kalan hep acı çeken taraftım ben..Ama inan alıştım...
Gidenlerin arkasından ağlamaya,yas tutmaya,acı çekmeye..
Çünkü banada bu rol verilmişti..Ama benim rolüm hiç bitmedi..
Hani sanki sonsuz romanlar gibi..Hani bozuk plaklar gibi..
Durmadan kendini başa saran kasetler gibi..
Benim rolüm sonsuzdu..Bitmedi ve bitmeyecekti!!
Ama olsun..Ben alıştım hepsine..Alıştım da, bir sensizliğe ve birde unutmaya alışamadım!..
alıntı
|