Yokluğum sarsmaz biliyorum acıtmaz içini derinden,sızlatmaz yüreğini bensizlik, bıçak gibi kesip atarsın yaşananları biliyorum.Aşka inancın yoktur bilirim ve bu her zaman içimi acıtmıştır senin sevgiyi aşkı yok saymaların hep bitirmiştir beni.Çoğu zaman bundan değilmidir zaten içimdeki çekip gitme arzularım nereye kadar dayanır insan severken sevgisizliğe aynı evde yok sayılmalara.Bitmez dediğim sevgim bitecek birgün,nefrete dönüşecek diye o kadar çok korkuyorum ki çoğu zaman susuyor konuşmuyorum seninle, nedenini hiç sormuyorsun bile senden kaçışlarım sevgimi sevgisizliğin karşısında yenilgiye uğratmamak için ama sen bunu hiç bilmiyorsun ki!
Çoğu zaman yastığıma akan gözyaşlarıma gizliyorum sana olan kırgınlığımı,neden diyorum neden bu kadar sevgisizliğe mahkum edilmem.
Neden bu seninle sensiz kalmalara saplanıp kalışım.Dünyalara değerdi seninle geçirilen sevgi dolu küçük bir an.Ne oldu bize güzel insan sevgiye dair paylaşımlarımıza ne oldu.Hani sen herkesten çok severdin beni ne oldu. Bitti mi sevmelerin söyle ,söyle ki umutlarım bitsin artık sevilmelere dair. Eğer ki yoksa yüreğinde bana ait azda olsa bir sevgi bileyim ve bitsin alayım sevgimi,umutlarımı gideyim buralardan ufukların ötesine gözümde yaşananlara ve karşılıksız seven yüreğime ait bir kaç damla gözyaşımla.
alıntı