Dağınık bıraktım, seni; yatağı. Bil ki kendimi de dağıtıp çıktım sen(lilik)ten...
Ben varsam, düzen olmayacaktı orda. Açtığın kucağa geldim, ki kucağın hiç kapanmamıştı...
Sıcağına hasret, serap misali düştüm kuytularına...
Karanlığı, sessizliği sevmedim.
Bencillik ettim, bencil olmayı sen sevdirdin. Ben, sen'de hep "bencil"dim... Anlamadın mı?!
Karanlıktan kork istedim.
Kork ki daha çok yaklaşasın gözlerime, kollanmayı sevdirdim sana,verdiğim sıcaklığımla...
Üşüme! İstediğin an, senindir sıcaklığım... Ayrılma iklimlerimden, yeter.
Üşü istedim, evet!
Üşüdükçe bul izlerimi; ulaş bana! Her seferinde karanlık olsun, soğuk olsun...
Yaklaş, daha da fazla...
Ne kadar üşümeni istediysem o kadar çektin soğuk iklimlere, habersiz kaldım kendimden...
Ne kadar kork istediysem, o kadar korkuttun "kırıkların"la canıma kastla...
Ne kadar aşıksan, o kadar gözü kara oldun...
Evet, dağıttım!
Bunu, bana sen yaptırdın.
"Bitir beni!" dedin,
Bitirmekteyim...
Ben, sen ne istediysen "hep" onu yaptım...
aLıntı ..
|