Pelin Otu (A. Absinthium)  
 
(Diğer  adları: Acı pelin, Ak pelin, Acı yavşan) Bileşikgiller familyasındandır.  Anayurdu Avrupa olan; ülkemizde Kuzey, iç ve Güney Anadolu'da yabani olarak  yetişen çokyıllık dayanıklı otsu bitkidir. 120 cm'e kadar boylanabilen pelinin,  ince tüylerle kaplı gövdesi kokulu, kabarık çizgili ve gri -yeşil  renklidir. 
 
Çok ince tüylerle kaplı grimsi ya da beyazımsı yeşil, altı gri  renkli ve kokulu olan yaprakları çok parçalı ve almaşık dizilidir.  Temmuz-ağustos aylarında açan açık sarı küçük çiçekleri salkımlar oluşturur.  Silindirik yapılı yassı, küçük ve gri renkli meyvelerinin içinde kahverengimsi  gri minik tohumları bulunur. Pelin döktüğü tohumlarıyla çoğalır ya da sonbaharda  alınan gövde kalemleriyle çoğaltılır. 
 
Pelinin küçük yapraklı dalları özel  kokulu ve çok acı lezzetlidir. Uçucu yağ, absintin gibi acı maddeler, flavon ve  pineni içerir. Eskiden bazı içkilere acı çeşni vermesi için katılırken 1908  yılından beri bu şekilde kullanımı yasaklanmıştır. 
 
Pelin, geçmiş yıllarda  kurt düşürücü, adet söktürücü ve çocuk düşürücü etkilerinden yararlanılmak üzere  yüksek dozlarda kullanılırdı. Ancak, yapılan dikkatli analizler, bitkinin  zehirleyici ve sinir sistemini yıkıma uğratıcı etkilerini saptadığından,  bitkinin bu amaçlarla kullanımı da terk edilmiştir. 
 
Günümüzde pelinin  tıbbi etkileri aşağıda verilen yöntemle yararlı hale getirilmektedir: 
 
1.  Bitkinin, içerdiği acı maddeler nedeniyle bedeni uyarıcı, iştah açıcı ve  sindirimi kolaylaştırıcı etkileri vardır. Sindirim salgılarının nitelik ve  nicelik yönünden yetersiz kaldığı durumlarda kullanılır. 
 
2. Yüksek ateş  ve enfeksiyon durumlarında güçlü bir iyileştiricidir. 
 
3. Bedeni  güçlendirici tonik etkisi vardır. 
 
4. İdrar söktürücüdür. 
 
Bu  durumlar için, pelinin yaprakları ve çiçek açmış salkımları, çiçekleri solduğu  dönem olan yaz ortası ve sonbahar başı arasında toplanıp gölgelik ve havadar  yerde kurutulur. 1-2 tatlı kaşığı kuru karışım üzerine 1 bardak kaynar su  dökülerek 10-15 dakika süreyle demlendirilmeye bırakılır. Böylece hazırlanan  infüzyon, günde iki-üç kez birer bardak olarak içilebilir. 
 
ALINTIDIR... 
		
	
		
		
		
		
		
	
	 |