[Nǿ ŦΞДЯ™]

İhanetinin bedeli bumuydu kadınım


İhanetinin bedeli bumuydu kadınım?
Boş bir masa ve boş bir kadeh...

Hiç sevmedim asLında,dudakLarımın değdiği bedenLeri..
Ellerim sen kokarken...

BiLemedin sen içimdeki voLkanLarı..KâbusLarı mı..
SebepLenme..işte kimsesizim sensizim, pişmanım!kadınım.

İçleniyorum, kadınım!kızıyorum içimdeki Ses`e ve Sana.
Pişmanlıktan bahsederken, yarım kalmış herşeye ve bana..

Kadınım! koLay değiL sızıLarım..Tenim haLa sen kokuyor,sesim haLa titrek..
Ah be kadınım!sevdim seni!Hemde sessizLiğinLe sevdim..

Ben hiç bu denLi seviLmedim kadınım!!Hiç gözyaşıma dokunmadı kimliksizLer..
Aşkın muhasebesini, yapamadım..Sorma neden diye! Sadece sus!
Sevdim kadınım seni..

Oysa ki sen atmıştın AŞK'ın tohumlarını yüreğime..
Yine sen çiğnedin onları filizlenmesin diye..
Tek bir şey sormalı aslında sana..
İhanet kaç zamanlık, ihanet kaç kişilik?..
Ya da neden bu iğrençlik,niye?..
Anlam veremedim ben`e, sen`e..
Ve noktayı koydum yüreğime..

İmzanı attın İHANET'inle.
İzi kaldı yüreğimde..