www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee - Tek Mesajı Görüntüle

**Nǿ ŦΞДЯ™** · 07-10-2007, 12:03 AM

uykumun kıvrımlarına gizlenmiş rüyalarım
bir film bobini gibi
hangi gece hangisi gösterime girecek belirsiz
ve ben seyredıyorum sadece
elim kolum dilim bağlı

habersizce çekilmiş
bir fotoğrafım çıkıyor karşıma
sürüngen bakışıyla izlenen bir kuş gibi
panik ve ürkek
ağlayan kendisi olduğu halde
acı çekiyorum demeyi bilmeyen
bir bebek oluyorum
aşağıdan yukarı bakınca
hain sırıtışlara dönüşen gülüşlerin altında

hiç bir hareketim götürmüyor beni
istediğim yere
tam konuşacakken
kan ter içinde kalıyorum
geri dönsün istiyorum uyanıklık
unutuşlar ve kahkahalarla dolu olarak

hayatın enerji deposu
ölümün habercisi
uykularımın kıvrımlarına gizlenmiş
rüyalarda savunmasızım

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende surdum,
Senden tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!

Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde senliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi fark edemezsen,
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

Cahit Sıtkı Tarancı

GİDEN GELMEZ

İşittim ki, benim için ağlıyormuşsun,
Hala adım düşmüyormuş dudaklarından!
Geçenlerde bir yolcudan beni sormuşsun,
Metruk, ıssız bir manastır gibiymiş odan!
Çamlıklarda tek başına geziyormuşsun,
Gözyaşların anıyormuş eski günleri...
Ümidini siyah ufuklarda yormuşsun,
Sanmışsın ki, giden günler gelecek geri!

Artık ela gözlerinin altı çürümüş,
Bahçemdeki kuşlar gibi susmuş kahkahan!
Kalbin bir dal mevsimin hüznü bürümüş...

Akşamları son yolcular geçerken kırdan
Nazarların dalıyormuş, yıllardan beri
Bir seyyahın bekleniyor gibi haberi!

Yusuf Ziya Ortac

BEN HAYATTA EN ÇOK BABAMI SEVDİM

Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla -ha düştü,ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim

Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici-hep,hep acele işi!-
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezberledim gurbeti

Sevinçten uçardım hasta oldum mu
40 ı geçerse ateş,çağrırlar İstanbul'a
Bir helalleşmek ister elbet,diğ'mi,oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oyununu
Ohh dedim,ğögsüne gömdüm burnumu

En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin
Daha başka tür aşklar,geniş sevdalar için
Açıldı nefesim,fikrim,canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim.

Can YÜCEL

// SENİ ARIYORUM //

Bu sehrin butun sokaklarina sinmis yalnizligim
Sensizligin kosebaslarindayim
Avuclarimda kirik dokuk pismanliklar
Avuntusuz cikmazlara dogru yuruyorum
Butun umutsuzluklarima inat
Yine seni ariyorum

Dudaklarimda bildigin o islik
Sokak lambalarina siginiyorum
Hafifden bir yagmur agliyor benimle
Bir deli ruzgar saclarimda
Yalnizlikdan usuyorum
Bulamiyacagimi bile bile
Yine seni ariyorum

Anlatacak nelerim var bir bilsen
Icimde ihtilaller kopmus
Kendimi surgune verdim
Mutlulugum coktan iflas etmis
Beni savunmak sana dustu
Seni ariyorum

Yarim kalmis siirlerim gibisin
Yasanmamis cocuklugumsun anilarimda
Oylesine eksigim sensiz
Oylesine sahipsiz
Iste butun umutlara havlu attim gidiyorum
Icimde gec kalmisligin caresizligi
Cocuklar gibi agliyorum...
Ve gel gor ki her damla gozyasimda
Yine seni ariyorum.....

AHMET SELCUK ILKAN...

Beni Unutamazsın
***************************
Beni unutamazsın bilirim, beni unutamazsın
Denizin durgunluğu, gözlerimi
Coşkunluğu, saçlarımı hatırlatır
Kulaklarını tırmalar sesim, hayatından silemezsin
Beni unutamazsın bilirim.
Parkın tozlu yollarında yalnız dolaşacaksın
Mutsuz gökyüzünde bir iki yıldız tutacak karanlığına
Delikanlının biri uzanacak ellerine ansızın
Çaresizliğine, yalnızlığına irkileceksin
Ve daha sonra tarakta kalan saçlardan anlayacaksın ihtiyarladığını
Dudaklarının pembeliği solacak
Cilası çıkmış bir mobilya gibi eskiyecek güzelliğin
Kahrolacaksın!
Ve bir gün gelip beni anlayacaksın.
Oysa; vakit çoktan geçmiş olacak
Ama sen yine de sözlerime aldırma
Gözlerin zamansız ıslanmasın
Çünkü artık çocuk değilsin
Güneşin nereden doğduğunu bilirsin
Başka bir İstanbul olmadığını bilirsin
Ve seni nasıl sevdiğimi bilirsin
Ama gitmek istiyorsan yine de sen bilirsin.

Ahmet Selçuk İlkan

Ben Sana Mecburum

ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum

ağaclar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski Istanbul mudur
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburum sen yoksun

sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşamüstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor
eski zamanlardan bir cuma çalıyor
durup köşe başında deliksiz dinlesem
sana kullanılmamış bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalanıyor
ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
ben sana mecburum sen yoksun

belki Haziran'da mavi benekli çocuksun
ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
bir şileb sızıyor ıssız gözlerinden
belki Yesilköy'de uçağa biniyorsun
bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
belki korsun kırılmışsın telaş içindesin
kötü rüzgar saçlarını götürüyor

ne vakit bir yaşamak düşünsem
bu kurtlar sofrasında belki zor
ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yaşamak düşünsem
sus deyip adınla başlıyorum
içimsıra kımıldıyor gizli denizlerin
hayır başka türlü olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin.

Atilla İlhan

07-10-2007, 12:03 AM	#10
Nǿ ŦΞДЯ™ Forum Kalfası Üyelik Tarihi: Dec 2006 Konum: Napcan!?? Mesajlar: 7,221 Teşekkür Etme: 75 Thanked 78 Times in 60 Posts Üye No: 24380 İtibar Gücü: 2863 Rep Puanı : 3451 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	uykumun kıvrımlarına gizlenmiş rüyalarım bir film bobini gibi hangi gece hangisi gösterime girecek belirsiz ve ben seyredıyorum sadece elim kolum dilim bağlı habersizce çekilmiş bir fotoğrafım çıkıyor karşıma sürüngen bakışıyla izlenen bir kuş gibi panik ve ürkek ağlayan kendisi olduğu halde acı çekiyorum demeyi bilmeyen bir bebek oluyorum aşağıdan yukarı bakınca hain sırıtışlara dönüşen gülüşlerin altında hiç bir hareketim götürmüyor beni istediğim yere tam konuşacakken kan ter içinde kalıyorum geri dönsün istiyorum uyanıklık unutuşlar ve kahkahalarla dolu olarak hayatın enerji deposu ölümün habercisi uykularımın kıvrımlarına gizlenmiş rüyalarda savunmasızım Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır, Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor, Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim, Senden kopardım çiçeklerin en solmazını, Toprakların en bereketlisini sende surdum, Senden tattım yemişlerin cümlesini. Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin! Desem ki... İnan bana sevgilim inan, Evimde senliksin, bahçemde bahar; Ve soframda en eski şarap. Ben sende yaşıyorum, Sen bende hüküm sürmektesin. Bırak ben söyleyeyim güzelliğini, Rüzgarlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber. Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi fark edemezsen, Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden, Bil ki ölmüşüm. Fakat yine üzülme, müsterih ol; Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini, Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede, Hatırla ki mahşer günüdür Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum. Cahit Sıtkı Tarancı GİDEN GELMEZ İşittim ki, benim için ağlıyormuşsun, Hala adım düşmüyormuş dudaklarından! Geçenlerde bir yolcudan beni sormuşsun, Metruk, ıssız bir manastır gibiymiş odan! Çamlıklarda tek başına geziyormuşsun, Gözyaşların anıyormuş eski günleri... Ümidini siyah ufuklarda yormuşsun, Sanmışsın ki, giden günler gelecek geri! Artık ela gözlerinin altı çürümüş, Bahçemdeki kuşlar gibi susmuş kahkahan! Kalbin bir dal mevsimin hüznü bürümüş... Akşamları son yolcular geçerken kırdan Nazarların dalıyormuş, yıllardan beri Bir seyyahın bekleniyor gibi haberi! Yusuf Ziya Ortac BEN HAYATTA EN ÇOK BABAMI SEVDİM Hayatta ben en çok babamı sevdim Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk Çarpı bacaklarıyla -ha düştü,ha düşecek- Nasıl koşarsa ardından bir devin O çapkın babamı ben öyle sevdim Bilmezdi ki oturduğumuz semti Geldi mi de gidici-hep,hep acele işi!- Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi Atlastan bakardım nereye gitti Öyle öyle ezberledim gurbeti Sevinçten uçardım hasta oldum mu 40 ı geçerse ateş,çağrırlar İstanbul'a Bir helalleşmek ister elbet,diğ'mi,oğluyla! Tifoyken başardım bu aşk oyununu Ohh dedim,ğögsüne gömdüm burnumu En son teftişine çıkana değin Koştururken ardından o uçmaktaki devin Daha başka tür aşklar,geniş sevdalar için Açıldı nefesim,fikrim,canevim Hayatta ben en çok babamı sevdim. Can YÜCEL // SENİ ARIYORUM // Bu sehrin butun sokaklarina sinmis yalnizligim Sensizligin kosebaslarindayim Avuclarimda kirik dokuk pismanliklar Avuntusuz cikmazlara dogru yuruyorum Butun umutsuzluklarima inat Yine seni ariyorum Dudaklarimda bildigin o islik Sokak lambalarina siginiyorum Hafifden bir yagmur agliyor benimle Bir deli ruzgar saclarimda Yalnizlikdan usuyorum Bulamiyacagimi bile bile Yine seni ariyorum Anlatacak nelerim var bir bilsen Icimde ihtilaller kopmus Kendimi surgune verdim Mutlulugum coktan iflas etmis Beni savunmak sana dustu Seni ariyorum Yarim kalmis siirlerim gibisin Yasanmamis cocuklugumsun anilarimda Oylesine eksigim sensiz Oylesine sahipsiz Iste butun umutlara havlu attim gidiyorum Icimde gec kalmisligin caresizligi Cocuklar gibi agliyorum... Ve gel gor ki her damla gozyasimda Yine seni ariyorum..... AHMET SELCUK ILKAN... Beni Unutamazsın ************************* Beni unutamazsın bilirim, beni unutamazsın Denizin durgunluğu, gözlerimi Coşkunluğu, saçlarımı hatırlatır Kulaklarını tırmalar sesim, hayatından silemezsin Beni unutamazsın bilirim. Parkın tozlu yollarında yalnız dolaşacaksın Mutsuz gökyüzünde bir iki yıldız tutacak karanlığına Delikanlının biri uzanacak ellerine ansızın Çaresizliğine, yalnızlığına irkileceksin Ve daha sonra tarakta kalan saçlardan anlayacaksın ihtiyarladığını Dudaklarının pembeliği solacak Cilası çıkmış bir mobilya gibi eskiyecek güzelliğin Kahrolacaksın! Ve bir gün gelip beni anlayacaksın. Oysa; vakit çoktan geçmiş olacak Ama sen yine de sözlerime aldırma Gözlerin zamansız ıslanmasın Çünkü artık çocuk değilsin Güneşin nereden doğduğunu bilirsin Başka bir İstanbul olmadığını bilirsin Ve seni nasıl sevdiğimi bilirsin Ama gitmek istiyorsan yine de sen bilirsin. Ahmet Selçuk İlkan Ben Sana Mecburum ben sana mecburum bilemezsin adını mıh gibi aklımda tutuyorum büyüdükçe büyüyor gözlerin ben sana mecburum bilemezsin içimi seninle ısıtıyorum ağaclar sonbahara hazırlanıyor bu şehir o eski Istanbul mudur karanlıkta bulutlar parçalanıyor sokak lambaları birden yanıyor kaldırımlarda yağmur kokusu ben sana mecburum sen yoksun sevmek kimi zaman rezilce korkuludur insan bir akşamüstü ansızın yorulur tutsak ustura ağzında yaşamaktan kimi zaman ellerini kırar tutkusu birkaç hayat çıkarır yaşamasından hangi kapıyı çalsa kimi zaman arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor eski zamanlardan bir cuma çalıyor durup köşe başında deliksiz dinlesem sana kullanılmamış bir gök getirsem haftalar ellerimde ufalanıyor ne yapsam ne tutsam nereye gitsem ben sana mecburum sen yoksun belki Haziran'da mavi benekli çocuksun ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor bir şileb sızıyor ıssız gözlerinden belki Yesilköy'de uçağa biniyorsun bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor belki korsun kırılmışsın telaş içindesin kötü rüzgar saçlarını götürüyor ne vakit bir yaşamak düşünsem bu kurtlar sofrasında belki zor ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden ne vakit bir yaşamak düşünsem sus deyip adınla başlıyorum içimsıra kımıldıyor gizli denizlerin hayır başka türlü olmayacak ben sana mecburum bilemezsin. Atilla İlhan __________________ Eskidendi O .**