Ok Meydanı
Osmanlı, okçuluk sanatını geliştirmek için İmparatorluğun çeşitli yerlerine spor sahaları kurmuştur. Sultan Orhan'ın Bursa'da yaptırdığı "Atıcılar Meydanı"ndan başlayarak Osmanlı şehirlerinde 30 kadar ok meydanı (meydan-ı fir-endâzan) tesbit edilebilmiştir. Bunların en meşhûru bugün "Ok Meydanı" diye bilinen Haliç sırtlarındaki meydandır. Fatih Sultan Mehmed, İstanbul'un fethini müteakip otağını kurduğu bu yere hususî ehemmiyet vererek okçuluğun gelişmesinde büyük rol oynamıştır. Genç Hakan, vakfiyesinde bu yer için: "Burası o kadar mühimdir ki, buradan sert tırnaklı hayvan geçmeyecek, mümkünse kuş uçurtulmayacaktır" diye söz eder. Fatih'den sonra okçuluğu geliştirmeye devam eden oğlu Sultan II. Bayezid, buraya tam teşekküllü (içinde zengin vakıfları, içtima ve spor salonu, aşevi, namazgâhı, arşiv ve kütüphanesi bulunan) bir tekke inşa ettirir ve buraya "Okçular Tekkesi" denilir. Kuraklık ve veba salgını zamanlarında dua mahalli olarak da kullanılan Ok Meydanı şehrin en ilgi çekici, en hareketli yerlerinden biri haline gelir.
Târîhçi Ali Efendi'ye göre meydanın hudûdları şöyledir:
"Sivrikoz Çardağı yerinden yıldıza doğru büyük böğürtlene ve incire,
Yeniçeri Ağası Karagöz Ağa ile Galata Kadısı'nın diktikleri taşlara,
bu taşlardan Manol Bağı'na, beylik büyük karlıktan Çakılı Tepe'ye,
gündoğusunda Helvacı Karlığı'na,
kıbleye doğru Câferâbâd Bahçesi'nin hendeğine,
Atıcılar Tekkesi'nin yanındaki yola kadar olan saha."
|