CENAZE
Omuzlanınca tabutun
ilk defa kurtuldu ayakların topraktan;
pek muhteşem oldu medreseden çıkışın.
Bir dilim ekmeği çok görenler
yüzüne bakmayanlar sağlığında
dikildiler yol üstüne
bir selâmla ödediler bütün borçlarını�
Üzülme, gelmiyor diye çelenkler peşinden,
mevsimsiz oldu ölümün�
Ne olurdu bir kış daha bekleseydin,
bahar gelir çiçekler açardı�
Ölümün kimseyi sevindirmedi,
atsız arabasız kalktı cenazen.
Zaten alçak gönüllü bir adamdın,
herkesten uzak yaşadın
cami avlusunda.
Ölümün de gürültüsüz olsun!
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|