Avuçlarımda Sabah
Bu sabah,
Kör bir rüzgar sardı bedenimi.
Avuçlarımda sabah,
Yürüdüm yalnızlığa.
İçimde geçmişin tutsaklıkları…
Didik didik oluyorken benliğim,
Bedenimi saran kör rüzgara
Sığındım nedense…
Gözlerimde,
Ufukta doğan güneşin,
Parıltısına rağmen
Gün be gün artan fer kaybı…
Yıkık dökük,
Birazda aksak adımlarla
Vurdum kaldırım taşlarının
Böğrüne varlığımı.
Avuçlarımda sabah,
Yüreğimde hala Eylül…
Sahilde,
Dalgaların kıyıya vuruşunun
Şehvetiyle öpüşen sevdalılar...
Bu sabah,
Kör bir rüzgar sardı bedenimi.
Avuçlarımda sabah,
Ve yüreğimde hep Eylülle.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|