hangi aşık sözünden dönmemiş ki...
Astım hayallerimi bir bir
Dar ağaçlarına
Küstüm ismini sayıklayan
Dudaklarıma
Kapattım kulaklarımda
Yankılanan sesini
Yasakladım sana olan tüm özlemlerimi
Sakladım kendimden
Ardında bıraktığın resimlerini
Kanımla söndürdüm
Yüreğimde yanan sevda ateşini
Sildim hafızamdaki resmini
Susturdum dilimdeki ismini
Bir öfkeydi
Senden bana ata kalan
Belki de bu söylediklerimin
Hepsi yalan
koşup boynuna sarılmamak için
Kendimi nasıl tutabilirdim ki
Karşıma çıktığın o an
|