Bebek
Bir bebek geldi dünyaya,
Günlerden Altı Nisan…
Sanki dalmıştım rüyâya,
Sevinçle kucağıma aldığım an…
Allah’ım! Ne güzel bir bebek!
Bebek değil, bu bir kelebek.
Yok, yok o nûrânî bir melek.
Adı da kendi gibi güzel: Ahsen! ...
Tuğçe idi bebeğin ikinci adı,
Annesi de vardı âdi mi âdi,
Yuvamız yıkıldı, sevindi dadı,
Çıkamaz oldum insan içine ben…
Yazık oldu sevdâya, açmamış çiçeğe..
Yazık oldu kurda, kuşa, örümceğe..
Yazık oldu kızım Ahsen Tuğçe’ye..
Der de ağlarım gece gündüz demeden…
13 Kasım 2001, Burhaniye
Mehmet Bicik
__________________
'' Efsaneler Olmez , Shekil Degistirir ''
|