Bu acı çığlığı günler geçince
Ah unutabilsem, unutabilsem!
Boşalan ruhumu, rüzgâr esince,
Ah avutabilsem, avutabilsem!
Yanıyor, tutuşmuş; bahçeler, evler.
Çıkıyor göklere doğru alevler.
Sanmakta dört yanı, kocaman devler,
Ruhumu buradan kurtarabilsem.
Gemiler açılır bir bir engine
Mavinin rengine, göğün rengine.
Şu ışıklı, temiz, akan gemine,
Ah tutunabilsem, tutunabilsem.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|