Bu sabah yine bakamadım aynaya
utandım
El sıkışamadım kendimle
Öfkem hamal küfesinde
kızarmış gözlerimle
Bakamadım bile ardımdan
Elimi uzatsam değeceğim bendeki bene
dönüp baksam aynamdan geriye
biraz önce benle olanlar
Vefasızlar
Çekip gittiler eleştiri yumaklarıyla
kendileri küsmüş bakmaya bakmaya aynaya
yüzler yüzlerle karışıyor
Eskiyen resimler geçiyor aynamdan
sesimdeki kişi benim
bu yüz kimin şimdi ?
Gözlerim bana bakamıyor
şu dünyada gördükleri utandırmış besbelli
Alnıma çizgiler dolmuş gamzelerim gülüşlerimi unutmuş
aslında suçu yok aynaların
günahlarımız yaralarımız karşısına geçince
hatırlamamak mümkün mü gri suratlarımızdan
Yüzümün bende olanıyla yetiniyorum
çözsem de yüzüme gizlenen korkuyu
aldırmıyorum artık
seyrederken aynamda beni
ben aynamda kalıyorum
giderken maskeli sürülere
aynalarda birikiyorum.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|