[GooD aNd EvıL]

Bir gün beni gözü yaşlı görürsen
sorma bana niçin ağladığımı
ve başım ellerimde düşünürken
yanımda durup, seslenme adımı.

Ne “ hoş geldin” de, ne ‘ hoş bulduk’ bekle
yorma kendini gülümsemesen de olur.
İster dön git,ister haykır nefretle
en acı sözlerin bile,yüreğimde yer bulur.

Suskunluğum karşında kale gibidir.
Konuşursam seni üzmekten korkarım.
Kalbindeki yerim belki nefrettir.
Yine de düşersen ben elinden tutarım.

Ne ‘teşekkür’ beklerim ne ‘sağol’
kalkınca yine yürü bakmadan.
Demiştin ya ‘akılcı ve mantıklı ol’
yaşarım sensiz de ben, kendimden korkmadan.

Eğer seni gözü yaşlı görürsem,
gözündeki yaşları ellerimle silerim.
Ve başın ellerinde düşünürken,
yanına oturup adını seslenirim.