ufukta iki çizgi görüyorum sonunda birleşen
galiba yol bu alabildiğine uzun
ikiye ayrılıyor zalim kazağın ortasında
aynaya baktığımda hep senin yüzün
kendimi adıyorum pürüzlü uzun yollara
kalbimde yine matem yine hüzün
yollar benimsiyor beni götürüyor uzaklara
aklımda söylediğin hançer gibi sözün
gitmek acıtıyor yüreğimi,tenimi ve her şeyimi
rüzgar okşamıyor bu kez çiziyor yavaş yavaş
özlüyorum ateş gibi bendeki seni
kalbimi ne aşk acıtır ne de savaş.....
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|