Dokunulmazlığına dokundukça
Yasaklarına yaklaştıkça yıkıldım
Bakışlarının derinliğinde
Çılgınca bölündüm içimdekilere
Dakikalar gibi
Saniyelere bölünüp
Acizleştim yaşama
Kulaklarımda son sesin
Dudaklarının adıma parlayan
Son ritmi.
Rüzgâra karşı duraksayan ağaçların
Dalından düşen son kuru yaprak
Gözlerin mi ağlamaklı olan
Bakışların mı
Düşlerimin ve takıntılarımın suçlusuyum
İşliğimin ritminde titreyen
Eski bir türkü
Duraksayan bir kızın
Gözlerinden düşen
Son ayrılık türküsü.
Biliyor musun
Yalın yalnızlıklarda sensiz adımlara esir olmak
çok zor.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|