Bardağını taşırmak mümkün değil yalnızlığın
Perhizde kalabalıklarım
Orucunu tutmaya o kadarda hevesli değilim aslında
Aklımın şadırvanında susuz kalmış umutların.
Erleri aç, eli oltalı düşlerimin.
Faytonları rast makamında ayaklanmaz,
Hımbıl hünerli heveslerimin.
Çimen yürekli olsam ne vardı sanki!
Envayi çeşit çiçeklerim olsa ne olurdu!
Ah! ben, kıblesini yitirmişim sergüzeştliğin!
Gülüşlerimin boyları beysiz.
Anonim yaslarda kayboldum,
Bakiliğimin sazları hem mızrapsız hem de telsiz.
İsa gibi içimde ölenleri diriltsem
Musa gibi mimiklerimi yutan denizleri ikiye bölsem
Muhammed gibi başıma taş yağdıkça
Vaziyetimin hikmetine gülsem, sabretsem
|