Adam üç yaşındaki kızını, gayet pahalı bir hediyelik kaplama kagıdını ziyan ettigi için azarlamıştı. Küçük kız, koskoca bir paket altın yaldızlı kagıdı, bir kutuyu egri bügrü sarmak için kullanmıştı. Yılbaşı sabahı, küçük kız paketi getirip ''Bu senin babacıgım!'' dediginde üzüldü. Acaba gereginden fazla mı tepki göstermişti kızına? Bir gece evvel yaptıgından utandı... Ne var ki paketi açınca yeniden öfkelendi. Kutunun içi boştu. Kızına gene bagırdı; ''Birisine hediye verdiginde kutunun içinde birşeyler olması lazım. Bunu da mı bilmiyorsun küçük hanım?'' Küçük kız gözlerinde yaşlarla babasına baktı. ''O kutu boş degil ki baba!'' dedi. ''İçini öpücüklerimle doldurmuştum!''
Adam öyle fena oldu ki... Kızına sarıldı; beraber agladılar. Adam o altın kutuyu ömrünün sonuna kadar yatagının baş ucunda sakladı. Ne zaman keyfi kaçsa, ne zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kötü hissetse kutuya koşar, içinde minik kızının sevgi ile doldurdugu hayali öpücüklerinden birisini çıkarırdı.
|