Gülemiyorum
Sevdan yüzümü kırbaçlayan yağmur gibi baharda,
Rahmet rahmet iniyor başıma, omuzlarıma,
Gözlerime daha bir dünya gibi gösteriyor dünyayı,
Bulutlaştırıyor bulutları,
Rüzgarları rüzgarlaştırıyor,
Kuşları kuşa çeviriyor,
Cıvıltıları cıvıltıya
Ve ben sana daha beter aşık oluyorum
Kıyasıya.
Seni sevdikçe; seviyorum suları,
Mavilikleri, derinlikleri, kumları,
Başını alıp alıp giden bembeyaz gemileri,
Yosun kokularını,
Güneş altında çekilip çekilip geri dönen dalgaları,
Göklerin körpe topraktan yukarıya çağırdığı
Buharı.
Neden çığlıklarım düğüm düğüm hançeremde
Seni andıkça?
Neden bu sızılar burnumda,
Bu körpe yaşlar gözlerimde,
Neden bu acılar başkaldırıyor yüreğimde yılan misali,
Ruhumda neden bu ızdırap?
Bilemiyorum.
Vade olmuşum ölümün kapısında,
Ölemiyorum.
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 71-72/100)
|