Melek olduğunu bilseydim
Yine yağmurlu bir ankara sabahı.Senin hayâlinle yürüyorum boş caddelerde.Yalnızlık öyle zorki sevdiğim,sensizlik öyle acıtıyorki canımı bilemezsin.Yanımda olsan şuan ve ben elleriniellerimde yine hissetsem.Sevda şiirleri okusam sana,perçemlerin yüzüne düşse ,düzeltsem.Nefesini özledim,seni seviyorum diyen sesini,kokunu özledim.Saatlerce yine otursak elele sahilde,sen denizi ben senin deniz gözlerini izlesem yine.Yürek atışların yürek atışlarımla konuşsa yine ve biz konuşmasak onlar dertleşse.Yüzündeki o çocuksu gülüşü özeldim sevdiğim çok özledim.Saçlarına papatyadan taçlar yapabilsem keşke, işte o zaman inanacağım yaşadığıma,işte o zaman anlayacağım bu bir rüta değildi.
Sen gelirsen anlam bulacak bu köhne şehir,yoksa tüm bu ışıl ışıl hali bana birşey ifade edemiyor bilesin.
Bilirim gelmezsin ,gelemezsin çok geç anladım yazık.
Melek olduğunu bilseydim inan tutunup gelirdim kanadının kenarından.
|