[F.S.Mehmet1453]

Dokunma
dokunma yüreğime
durgunum bu gece
gül koklasam genzim yanar
ayışığı geceden de kara
ağlasam yağmur yağacak

tuvalimde kararmış bütün renkler
çizemedim resmini hayalime
ne özgürlüğün, ne de senin
tükendi sözcükler
kalemim küstü bu gece
ne tarifini yapabildim bu sevdanın
ne de adını yazabildim yüreklice

tırnakla kazınmış yazgımıza sürgün
kır çiçekleri kokar saçları anamın
gözlerim çiy damlası
hüzün dalgası bir keşmekeş

vurgunum bu gece
eli kanlı, yüzü kara
pençesi leş kokulu
vurdular...
kanıyor İstanbul’um uzaklarda

aslanlar tutsak
can kafeste direşken
yirmidokuz harfe kan damlıyor
hani şiirlerim
umutlar kelepir
yok pahasına onur satılıyor

sorma
yangınım bu gece
canhıraş ren nehri
kendi içimde üşüyorum
gel diyorum sana gel!
gel de çözülsün bu bilmece...
Meral Vurgun