Bulutlarla Yürüyen Adam
Bulutlar dolaşıyordu üstünde
O ise sadece yürüyordu düşünmeden
Gideceği yer belki çok uzaktı ama o yürüyordu
Sevmişti bir kadını o onu sevmesede
Bilmişti öğrenmişti hayatı onun sayesinde
Kaç kere onun için ölürüm diyordu
Ve reddildiği zaman hep ölmeye kalkıyordu
Ama sonra aklına yine o geliyordu
Ve vazgeçiyordu
Onun yüzünden ölmek istemiyordu
Çünkü onu suçlamış olurdu
Bunu biliyordu ve ölmüyordu onun için
Bulutlar sanki onu takip ediyordu
Ne yapacağını merak eder gibiydiler
Bazen el sallarmışçasıına yağmur yağdırıyorlardı
Ama o bulutlara bakmıyordu bile
O sadece onu düşünüyordu
Ve şimdi de ona gidiyordu
Elinde yine bir orkide vardı ve yine takım elbise giymişti
Ona yaklaştıkça heycanı artıyordu
Ve sonunda kapısının önüne geldi
Kapıyı çalmak istedi ama çalamdı
Eli gitmiyordu
Galiba yine reddilmekten korkuyordu
Tam vaçgeçmiş bir şekilde geri dönerken
Kapı açıldı
Ve içeriden elinde çöple o çıktı
Bir şeyler söylemek istiyordu
O da anlamıştı bunu
Ve o neyin var dermişçesine baktı ona
Konuşmadı sonra bulutlarla yürüyen adam
Sadece gözleri ile anlattı hislerini
Sonra anladıysan eğer beni konuşcağım dedi
Kafa salladı o ve konuştu adam
Seni seviyorum ve senle olmak istiyorum dedi sadece
Ve sustu arkasına dönüp yürüdü
O da sustu konuşmadı
Konuşmak istedi ama konuşamadı
O da onu seviyordu ama konuşamıyordu
Çünkü o dilsizdi ve bulutlarla yürüyen adam bunu bilmiyordu
Bilmiyordu çünkü onu uzaktan seviyordu
Bilmiyordu çünkü oda duyamıyordu
Konuştuğunu anlıyordu ama duyamıyordu
Bulutlarla yürüyen adam böyle defalarca reddedildiğini zannetti
Ve o gün bulutlarla yürüyen adam öldü
Mezar taşına BULUTLARLA YÜRÜYEN ADAM ONUN İÇİN ÖLDÜ yazıldı
O günden sonra bulutlar bir daha hiç susmadı
Hep ağladı ve hep ağladı
|