Yalnızlığa Mahkûmum
Yalnızlığa mahkûmum,
duvarlar suskun, ben durgun,
dalıp gidiyor gözlerim ufuk çizgisine,
uzaklardan bir ses beni çağırıyor,
sonra sessizlik...
Yalnızlığa mahkûmum,
bir sis çöküyor yüreğime,
gözlerimden iki damla yaş süzülüyor
yağmur yağıyor dışarıda.
Sonbahar
yüreğim ise donuyor...
Kış
kar yağıyor kalbime.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|