Sen Beni Benim Gibi Bilemezsin
Sokak aralarına hücum etmiş
rüzgardan daha tenha,
Ve basıp geçtiğin
çamur birikintisinden daha kirliydi geçmiş dedikleri..
Geçmiş mi?
Geçmemiş...
Üzerime geliyorlar görmüyorsun,
Mezar taşını aralayıp çıkıyor esmer ince parmaklar..
Dünyanın tüm kıtalarından duyuluyor çığlıklarım,
Sen duymuyorsun...
Sen beni benim gibi bilemezsin...
Şişelerin dibinde parlıyor güneş,
Ve meltemler saçlarımı öperek geçiyor o vakit..
Gelde sen içme....
Kaybettiklerim,hiçbir zaman kazanamadıklarım ve ben...
Bunlarla küçücük bir yatağa sığıp uyuyabiliyorumda
Koskoca hayata sığıp yaşayamıyorum...
Bana gücümü öğretmeye kalkma
Ben senin hergün katlanarak yaşadığın bu hayatı
Elli yedi yudum su ile içtim..
Ve elli yedi damla gözyaşı süzüldü yanaklarımdan..
Yan sedyeden uzattığı eli yerçekimine karşı koyamadı,
Perde çekildi...
Başarabilseydi eğer,avcumun içinde biri ölecekti..
" Tanrım,ruhunu kendi ellerimle gönderiyorum sana.. "
Ben her gece,
Korkularımı uyuturum
Kendimden önce..
Ve uyanmamalarını dilerken
Yeni uyutulacak korkular doğururum geceden kendime...
Ve her gece
Uykular ertelenir
Bir başka geceye..
Ağzımı bastırarak kapatan esmer ince parmakların hediyesi korkular..
Kulağımda ise midemi bulandıran aksak nefes alışverişler...
Uyuyamam..
Ben uyurken yuttum çığlıklarımı,
Uyurken yitirdim tüm düşlerimi..
Gecede,
Hemde,
Bir gecede...
Sen bana korkmamayı öğretemezsin...
Arkanda bıraktıkların,
İçimde bıraktıklarım ile eş anlamlı..
Zıt anlamlar arıyorsan eğer,
Banyodaki aynana fotoğrafımı koy..
Her sabah aradığını bulacaksın..
Sen beni benim gibi bilemezsin!
Ve
Sen bana sevmeyi öğretemezsin..
Ben kendi içimden çıkartıp,
Kendi genetik devamlılığımı sevmişim..
Ve parmakları,esmer ince parmaklara
benzer belki diye
Üzerine sifonu çekmişim....
Beni benden iyi kimse bilemez;
Bu yüzden seviyorum darp izlerimi...
Benim bana öngördüklerim;benim çizgilerim.....
Bir gece daha bitti..
"Merhaba" sabah,
"Merhaba" hayat..
İnadına "MERHABA"...........
|