Ani Gidiş
Hiç kimseye sormaya cesaretim olmadı
evin dağınıklığından bildim gittiğini…
İsteseydin merakta bırakmazdın
Açıklayabilirdin…bu âni gidişin
bilemediğim sebebini…
Demek ki gerek görmedin
her şeyi birden başlamak gibi
bitirmekte özelliğinmiş
anladım şimdi!...
Ama ne kadar yazık!
Ne denli acı!...
Sen…hiç anlamamışsın beni!
Belli bilmediğin…
Seni nasıl sevdiğimi…
Şâhidim duvarlar…
çeken, biteviye hıçkırıklarımın resmini
ispatım pencereler…
yalnız camlar biliyor yolları nasıl gözlediğimi
sorabilsen, söyler kapılar…
ne ümitlerle beklediğimi
Bir tavsiyem olacak…
Seveceksen eğer beni sevdiğin gibi
sevme kimseyi…
kimse katlanamaz ve çekemez bana çektirdiklerini
senin müzmin hastalığın…anladım!...
terk etmek…üzmek…ağlatmak…inletmek
bekletmek sevdiklerini…
merak ediyorum doğrusu…
sevdiklerin böyle ya…
kim bilir, ne yapıyorsundur sevmediklerini?
|