Aşk Sonrası Özlem
Ah o içselliğinin dehlizleri,
Korkusuz ve ışıksız yürümeleri
Akrep yuvaları üstünde.
Yaprak dökümlerinin kanayan bakışı
Susuz ve kuru dalları yüreğinin
Gel gitlerin kıyıyı öptüğü yerdesin.
Cehennem ateşlerini söndüren
Bir damlasın haykırmalarında.
Bir solukta çek dünyayı içine
Mavileşsin vadin,
Özlemin aşk olsun atiye.
Dur,atfetmelerdir harlatan
O sönmez deneni
Bak,mavinin çağrısı gülümsemekte
Yeşilin kokusu sarmada yolunu
Yürü,gül bahçene bahar gelmekte.
|