Mühürledim aklımı,
Bıraktım dingin sulara,
Kendi ellerimle...
Pişmanlığa mahal vermeden,
Alelacele...
Mühürledim ellerimi,
Kesip attım bileklerimden...
Hiç yaşanmamışcasına-ellerinle...
Hatırlamaya mahal vermeden.
Mühürledim gözlerimi,
Kendim dağladım birer birer,
Sanki seni hiç görmemişcesine...
Sevmeye mahal vermeden.
Mühürledim kulaklarımı,
Kapadım tüm seslere etraftaki,
Senin sesin de dahil buna,unutma,
Vicdana mahal vermeden.
Mühürledim kollarımı,
Zincirledim onları da vücuduma,
Bir daha kimseye sarılmasınlar
diye,
Merak etme,kıskançlığa mahal
vermeden
Mühürledim dudaklarımı,
Kelimelere de,öpücüklere de...
Yapıştırdım birbirlerine,
Acıya mahal vermeden.
Unuttum anıları,taşlaştı
ya artık kalbim,
Hissetmez oldum düşünsem de
çarpışını
Benim ya da değil artık çok
önemsiz
Ben bana yetiyorum,işte sana
temyiz!
|