Gidişin terk edisin degil aslinda, olurda bir gün büyük umutlarla dönersin diye beklemek öldürdü beni..
Bir hosçakal demeyi çok gördün benden...
Zor geldi hosçakal demek sana, böylece birakip gitmek..
Daha kolaydi çünkü, arkanda birakip gittigini düsünmeden çekip gitmek, yakisti mi sana..
Yakisti mi gidiyorum demeden gitmek..Yakisti mi veda etmemek ve ardina dahi bakmadan çekip gitmek..
Yakisti mi ayrilikla yüzlesmemek..Gittigini bile söylememek..
Bir hosçakali çok gördün benden..
Ve sence bu kolay olandi, bunu seçtin...
Bencildin, gene kendin için en iyi olani seçtin, baskasinin duygulari seni yine hiç ilgilendirmedi...
Hosçakal demek zordu çünkü, veda etmeden gittin..
Sanki geri gelecekmis gibi gittin, ayrilikla yüzlesmeden gittin...
Ayrilik aci verir çünkü, sanki ayrilmiyormusuz gibi terk ettin...
Oysa beni gidisin degil, bir umutla gelirsin diye beklemek öldürdü..
Hosçakal dememistik..
Ayrilmamistik öyle ise, dönecektin, bir umut vardi hala, rüzgarda savrulan bir mum alevi gibi ciliz ama israrla yanan bir umut vardi..
iste beni o umut öldürdü, gidisin degil...
Bir gün dönecek diye beklemeler öldürdü beni, baska gölgeleri, sana benzetmek eritti bedenimi, ayak sesleri, merdiven çikislarini dinledim senmisin diye...
Kapi çalindiginda ben kostum, telefon çaldiginda,ilk çalista elim telefondaydi ilk zamanlarda...Gelmedin...
Hosçakal da dememistin... Gitmistin... Ama veda etmemistin... Gidisin değil, beni döneceksin umudu ile beklemek öldürdü...
Çok geç anladim bencildin...
Artik hiçbir gölge sen degilsin, hiç telefon etmeyeceksin,
dudaklarin adimi söylemeyi unutmustur artik, çalan kapilar ve telefonlara ben bakmiyorum kaç zamandir...
Hosçakal demeden gittin...
Kolayi seçtin... inaniyorum ki bir daha dönmeyeceksin...
Yüregimde artik ne sevgi var, ne umut, ne de bir agri...
Yüregimde taslasmis bir hosçakal var... Sana ait...
Onu bir söyleyebilsem, sana veda edecektim...
Bunca zamandir benden çaldigin hayallerimi, umutlarimi ve hayatimi geri isteyecegim...
Ve sen..
Hiç anlamayacaksin, hiç bilmeyeceksin...
Beni gidisinin degil, dönersin umudu ile yasamanin öldürdügünü...
Hosçakal demek, ölmekten daha mi zordu.
|