Affet sevdim
tesadüf müydü aramadan bulmak
Yoksa bulduğumuz kişide mi arıyorduk aşkı?
Boş verdim
Ben alıştım da, seni bu kadar çok sevmeme
Omuzlarımdaki melekler şaştı
Ve bir bilsen, yokluğunda ne uykularım kaçtı
Kenar mahallenin fakir sokağında, oyuncakları kırıldı diye annesinden dayak yemiş masum bir çocuğun
Gözyaşlarını biriktirdim sana...
Gidersen ağlarım belki
Ama sen hep gül
Gözlerindeki güneş batmasın yeterki...
Tabiata inat,
Hiçbir çiçeğe benzemeyen bakışların her an beynime kazılır.
Söylesene, sen şiir olmuşken, sana şiir mi yazılır...
Mecnundan nasihat aldı yüreğim
Ferhat tan kuvvet
Seni bu şiir rahatsız ettiyse, ne olur beni affet