Dönme Dünya
Sabahları seni düşünmek bir başkaymış.
Güneşin en soğuk anında,
Kalbimi ısıtan yanlız senin özlemin
Ve maziden bir kaç sayfa;
Yıpranmış...
Hasret gülleriyle bezenmiş,
Hep sana çıkan,
Hiç sana ulaşmayan
Bir yolda,
Adımlarım kalbime eş,
Bedenimi ısıtan
Hiç doğmamış bir güneş...
Zorluğu da zormuş
Senden ayrı olmanın.
Hiç sesi çıkmıyor
Akrebin,yelkovanın.
Ne senden haber soruyor dostlar,
Ne seni anlatsam dinliyor yıldızlar,
Ne de matemime ortak oluyor herhangi bir yürek...
Aptalca olduğunu bile bile
Umutlar ektim kalbime.
Bir de dilek tuttum ağlayarak,
Sulamak gibiydi bir toprağı
Ezelden beri kurak.
Gözyaşlarım sesim,
Umudum,özlemimin tohumu bir çiçek...
Tek şey istedim Tanrı'dan;
Bir aşk var kalbimde,
Dünya durunca bitecek;
Ey Tanrım!
Dünya dönmekten
Ne zaman vazgeçecek?
|