Ezer de Gider
Küheylan yorgun dehliz yokuşlarda
Rüzgarın kiri var ak soluklarda
Tüm sırlar çözülür yokoluşlarda
Ruhum tenimden sıyrılır da gider...
Lale ülkesidir yağmurlar yağar
Her taraf yeşil bilinmez bahar
Çiçekler kokmuyor vatanım kadar
Ufkunda güneşler kaybolur gider...
Kuruldu pusu sarardı yapraklar
Çekildi perde bozuldu aralar
Kurudu sular isyanda topraklar
Dostlarım düşmanla anlaşır gider...
Baktığın an bozkırlar yangın yeri
Bakmazsan eğer içim sürgün yeri
Senindir gönlümün en güzel yeri
Gözlerin tank gibi ezer de gider...
Dağların yosun tutan tarafında
Söz vermiştik doğrular etrafında
Yalnızlığımın son kader turunda
Sözlerim yabana atılır gider...
|