Ve akşam indiğinde,
Tepeler karanlığın elbisesini,
Giyindiği bir anda,
Bembeyaz saçları,
Omuzlarından göğsüne dökülen,
Yaşlı bir adam belirdi önümde.
Sağ elinde keskin bir tırpan,
Yavaşça seslendi kulağıma,
Barış seninle olsun dostum,
Şaşkın ve korku dolu,
Bakışlarımı görünce,
Ben kaderim dedi.
Ürkek bir sesle;
Ne istiyorsun benden ey kader,
Tanrıdan da korkmaz mısın?
Yaptığın eziyetler yetmedi mi?
Beni yaşamaktan soğutan,
Ölümü bana sevgili kılan,
Sen değ
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|