Bal Diye İçtik Zehri Kebire
1/:
Kalbe zulüm Kebire...
Bir bendim diyemem gezinen
O eski kobtî parşömen rulolarında.
Kalbe zulüm Kebire,
Sen anlamak istemesende...
Hepimiz bir bendik aslında mağrur.
Küçültemedik özümüzü kul diye
Takıldı yüreğimiz son hudutta dikenli bir tele
Sevdalarımız yüzü koyun devrildi.
Hüzün aktı gözümüze ayın memelerinden beri
Emdik…
Emdik bal diye sunulan zehri.
2/:
Kalbe zulüm Kebire,
Sen anlamak istemesende...
Sebepsiz değildi o sonbaharda
Baldıran köklerinin izinsiz büyümesi
Belki çınarlar döktü yaprağını yol diye
Bir eylül akşamüstü yaşadık koyun koyuna
Ve ellerimize bereketli bakır bakraçtı sanki hediye.
Emdik…
Emdik sunulan zehri bal diye.
3/:
Kalbe zulüm Kebire,
Sen anlamak istemesende...
Cemreler sağıldı mermerlere zamansız
Kahinlerin kehaneti yüz bin kere dürüldü...
Hamaylılar döndü yıldızlı pencerelerden
Analar zılgıt ile doğurdu kendilerini
Bebeler bekleşedurdu benle beraber
Cesur ve atak bir atlıydı... Hayallenen halbuki
Belki de kağnılar üstünde mermi
Bebeler ve çarıklı genç anneler,
Emdiler…
Emdiler bal diye sunulan zehri.
Ahmet Yozgat
__________________
Bakire beyinlerde fahişe düşünceler (:
KeyF-i Keder ~ 57
|