[KaRamBoL™]

Güz Sanrısı
y a l n ı z ı m ı n elleri tutsak şimdi
tutunamaz yalnızlığımın ellerinden
ilenir içimden hasretimin yangınlarına
yüreğimdeki ağır yük kıpırdamaz yerinden...

bir su gibi akıp gider gözlerimden hayaller
boşalır gerçeğin cenderesine ağır ağır
uzaktan bir karartı uzatır ellerini
ellerime ıslak bir mendil bırakır
onulmaz bir k a h ı r d a m l a r ellerinden...

ey aşk! ..
bıraktın ya bahtıma bir s i l i k y a n k ı
sağırdır kulaklarım dönüşüne
nasıl, bir gölgeye sinmişse ümitlerim
umarsızdır bahtımın serzenişine
yükselir inlemesi derinden derinden...

ey aşk! ..
bırak, kumsalına uzanayım
yalnızlık ölsün kederinden! ..