Bazen Ölüm Güzeldir
her eskimiş gibi sonu beklenen
bilineni değil mi zamanı dolmuşların
olmuş bitmişlerin ya da hiç olmamışların
bazen ölüm güzeldir
yakışır insana
yeter denilen kimi
aslında olsa yetmeyenin
kimi sona gelinmişliğin
son bulmuşu heveslerin
tatların duyguların görmüşlüğün
bitmiş durağı değil mi
son hırıltısıdır artık yaşamın
yok mu bir bir anımsatması o zamanı
yok mu acımasızca
yaşanmış arzulara
iyiliklere kötülüklere
son bindiğim trene
son yüzdüğüm denize
başını okşadığım sarı çocuğa
yazdıklarıma
tuvalimdeki resimlere renklere
tırnak batırılan o anlara
İnan ki çok hayıflandım
en baba zamanıdır
bir sabaha karşı
son ışıkları da kısılırken yaşanmışların
alemi var mı diretmenin
salıverdim huzuru çayıra
bundan ötesini kim araya kim kayıra
Bazen ölüm güzeldir
Yakışır insana
|