not
bu şiir askerdeyken 5 senelik çıktığı tarafından terk edilen bahtsız
asker tarafından terk eden o vefasıza sadece onun kalpsizliğini
yazmıştır
her zorun bir umudu her umudun bir mutluğu her gidişin bir dünüşü her
ihanetin bedeli ve her başlangıcında bir sonu vardır
sen gününü gün ederken bense yaşamayı yarınlara saklıyorum özgür
olacağım günü bekliyorum
elim kolum bağlıyken öylece çaresizce bıraktın beni çaresizliğin
içinde sensizliiğin acısı büktü boynumu elimde bir şey gelmiyor
__________________
Buraya Kadarmış ..
|