Zaman ve Siluetler Süner
Apostol'la Yüz Seksen İkinci Sayfa
1/:
Gözdür bu,
Hamarat dolaşır,
Aleyhindeki delillerin bile orta yerinde...
Bu yüzden gülistanda estetik avuç içi kadardır,
Ve her yanı güzellikler kaplamaz şahım.
Dur ve dinle yolun ortasında:
İşte şurada yabancı bir ısırgan ağlamakta...
***
Umarsız şafaklar da yol alır alacakaranlıktır,
Işık beklemek kasıttır ana,
Bu yüzden zaman ilenir menzile,
Ve siluetler süner de süner,
Her mıntıka bir bumerang olur,
Dolanır ekvatoru ve kendine döner.
Sen de dön de bir yol cehenneme bak ey mirzam,
Beklediğin muhitin ateş kesse ne yazar?
Veya görünmese arsız sabah kime ne?
Yeter artık ey beglerbegi beni sürme ölüme,
Gülelim bu yolun buracığında sen ve ben.
Önümüzdeki çiçekli uçuruma gömülelim el ele
Sağımız yar, solumuz nigarlardan geçilmez,
Gündür çavar zatının terekesinin üstüne.
Benimse bedenimi el, yel alır yüreğimi.
Yani en gerisinde bana zamanın,
Grek mermerlerine oyduğum bir kutsal kase,
Ve o çukurluğun içinde ölü kahrımı içmek kalır...
***
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Ama hız, hıza eş değilse şahım,
Bana da kendi sahrama diz üstü düşmek kalır...
Bedenimi el alır, yüreğimi yel...
Şiir tutup kaldırır yerden beni ancak ruhumu alır.
Ahmet Yozgat
|